خصم
نویسه گردانی:
ḴṢM
خصم . [ خ ُ ] (ع اِ) جانب . ناحیه . گوشه . یقال : وقع المتاع فی خصم الوعاء؛ ای فی زاویة الوعاء. (از منتهی الارب ). || گوشه ٔ درونی دنباله ٔ مشک که در مقابل دنه آن باشد. ج ، اَخصام ، خُصوم .
واژه های همانند
۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
خثم . [ خ ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ اخثم و خثماء رجوع به «اخثم » و «خثما» شود.
خسم . [ خ ِ ] (اِ) جراحت . ریش . (از فرهنگ جهانگیری ) (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ) ۞ .