خضرة
نویسه گردانی:
ḴḌR
خضرة. [ خ ُ رَ ] (ع ص ، اِ) سبزه . یقال : ارض کثیرةالخضرة. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). ج ، خُضَر، خُضْر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || (اِمص ) سبزی . (منتهی الارب ). || تیره رنگی اسب . || گندم گونی مردم . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || نرمی و نازکی .(منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد).
واژه های همانند
۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
خضرة. [ خ َ ض ِ رَ ] (ع ص ) مؤنث خضر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خضره . [ خ َ ض ِ رَ ] (ع اِ) واحد خضر، یعنی یک تره ٔ سبز. || یک درخت که در آخر گرما سبز شود و بار آورد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از ل...
خضره . [ خ َ ض ِ رَ ] (اِخ ) علم است خیبررا: گذشت آن حضرت (ص ) بزمینی که آنرا عثره یا عفره یا عذره گفتندی پس نامید آنرا خضره . (منتهی الا...
خضره .[ خ َ ض ِ رَ ] (اِخ ) نام زمین متعلق به محارب در نجدو گویند: از اعمال مدینه است . (از معجم البلدان ).
خضره . [ خ ِ رَ ] (اِخ ) نام یکی از صحابیان است که در خدمت پیغمبر احترام بسیار داشت . (از قاموس الاعلام ترکی ج 3).
خذرة. [ خ ُ رَ ] (ع اِ) چرمی مدور که کودکان ریسمان در آن کرده در کشاکش آرند تا از آن صدابرآید و بفارسی بادفره گویند. (از منتهی الارب ) (از...
خزره . [ خ ُ زَ رَ ] (ع اِ) درد پشت مازه .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به خَزرَه شود.
خزره . [ خ َ رَ ] (ع اِ) درد پشت مازه . خُزَرَه . (ناظم الاطباء). رجوع به خُزَرَه شود.