خلف
نویسه گردانی:
ḴLF
خلف . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان کاغذکنان بخش کاغذکنان شهرستان هروآباد. واقع در نوزده هزاروپانصدگزی شمال آغ کند و ده هزارگزی شوسه ٔ هروآباد به میانه . این دهکده کوهستانی و معتدل و دارای 354 تن سکنه است . آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات . شغل گله داری و صنایع دستی جاجیم و گلیم بافی . راهش مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
واژه های همانند
۷۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۳ ثانیه
خلف . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) ابن حیان احمر فرهانی بصری یا خراسانی ، مکنی به ابومحرز رجوع به ابومحرز خلف بن حیان در این لغت نامه شود.
خلف . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) ابن ربیع. یکی از ممدوحان منوچهریست . (یادداشت بخط مؤلف ) : گل با دوهزار کبر و ناز و صلف است زیرا که چو معشوقه ٔ خواجه...
خلف . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) ابن سالم محزمی ، مکنی به ابومحمد. از تابعان بود. (یادداشت بخط مؤلف ).
خلف . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) ابن عباس ، مکنی به ابی القاسم طبیب قرطبی . او راست کتابی در طب و جراحی که بنزد اروپائیان بنام آلبوکازیس مشهور اس...
خلف . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) حصری . رجوع به ذیل ابوالقاسم محمد المعتمد علی اﷲ در این لغت نامه شود.
خلف . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) ابن یوسف دستمیسانی . معروف به ابن قنات . یکی از معزمین بطریقه ٔ محمود بود. (از فهرست ابن الندیم ).
خلف . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) ابن یوسف اندلسی نحوی ، مکنی به ابوالقاسم . از بزرگان ادب و عالمان نحو بود که بسال 532 هَ . ق . درگذشت . (یادداشت ب...
خلف . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) ابن یوسف ، مکنی به ابن ابرص . رجوع به ابن ابرص در این لغت نامه شود.
خلف . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) ابن محمدبن علی بن حمدون ، مکنی به ابومحمد واسطی . متوفی بسال 401 هَ . ق . از عالمان زمان بود. (یادداشت بخط مؤلف ).
خلف . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) ابن اللیث بن فرقدبن سلیمان بن ماهان . از بزرگان سیستان و بنی اعمام یعقوب لیث صفاری بود. رجوع به تاریخ سیستان ص 2...