خوان یغما. [ خوا
/ خا ن ِ ی َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خوانی باشد که کریمان بگسترانند و صلای عام دردهند و معنی آن خوان تاراج است چه یغما بمعنی تاراج باشد. (برهان قاطع) (آنندراج ) (از انجمن آرای ناصری )
: پراگنده ای گفتش ای خاکسار
برو طبخی از خوان یغما بیار.
سعدی (بوستان ).
بر این خوان یغما چه دشمن چه دوست .
سعدی .
فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب
چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را.
حافظ.