خواهستن . [ خوا
/ خا هَِ ت َ ] (مص ) خواستن . (یادداشت بخط مؤلف )
: دو چشمش یکی ابر شد سیل بار
که خواهست رفتن مهش از کنار.
شمسی (یوسف و زلیخا).
سبب زآن شنیدم که یعقوب را
چو خواهست افتادن اندر بلا.
شمسی (یوسف و زلیخا).
چو آگاه شد مادر زردتشت
ز غم خویشتن را بخواهست کشت .
کیکاوس بن کیخسرو (زراتشتنامه ص 15).