خودبخود. [ خوَدْ
/ خُدْ ب ِ خوَدْ
/ خُدْ ] (ق مرکب ) بی واسطه . بی علتی . بی عاملی . بی فاعلی . بی دخالت دیگری . (یادداشت مؤلف ). بمیل و اراده ٔ خود. بدون جهت و سبب و میل دیگری . (ناظم الاطباء)
: تویی آن مرغ کآتش آوردی
خودبخود قصد سوختن کردی .
خاقانی .
پس بکوشی و به آخر از کلال
خودبخود گوئی که العقل عقال .
مولوی .