خور
نویسه گردانی:
ḴWR
خور. [خ َ ] (ع اِ) زمین پست . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || شاخی از دریا. (منتهی الارب ) : فما اخذوه [ ای العرب ] من الفارسیه الخور و هو خلیج البحر. (از جمهره ٔ ابن درید از سیوطی در المزهر). || ریختن گاه آب دریا. (منتهی الارب ). || لنگرگاه . (یادداشت بخط مؤلف ) : فاذا جازت السفینة الابواب و دخلت الخور صارت الی ماء عذب الی الموضع الذی رسی الیه من بلاد الصین و هو یسمی خانفو. (اخبار الصین و الهند).
واژه های همانند
۱۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۵ ثانیه
ریزه خور. [ زَ / زِ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) کسی که ته سفره و چیزهای دورافگندنی را می خورد. (ناظم الاطباء). ریزه خوار. که ریزه هاو خرده های ...
خور عبدا. [ رِ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) نام ناحیتی است در شمال غربی خلیج فارس . (یادداشت مؤلف ).
غوطه خور. [ طَ / طِ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) آنکه در آب غوطه خورد. غواص . (ناظم الاطباء). غوطه خوار. غوطه ور. فرورونده در آب . سر به آب فروبرن...
فریب خور. [ ف ِ / ف َ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) گول و ابله و مغبون . (ناظم الاطباء). فریب خورنده .
فسون خور. [ ف ُ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) آنچه افسون در او اثر نکند و یا افسون را از میان ببرد : ید بیضای شاه موسی واراژدهای فسون خور اندازد.خ...
قسمت خور. [ ق ِ م َ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) به معنی روزی خور. (آنندراج ) : چو قسمت خوران را کنی رام ِ خویش بران قسمت افتاده دان نام خویش .نظ...
طعمه خور. [ طُ م َ / م ِ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) خورنده ٔ طعمه . آنکه قوت خورد : کرکس و شیر فلک طعمه خوران در مصاف ماهی و گاو زمین لرزه کنان...
طناب خور. [ طَ خوَرْ / خُرْ ] (اِ مرکب ) گودی . عمق (در چاه ): طناب خور این چاه ده گز است .
سیلی خور. [ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) توسری خور. اسیر. گرفتار : تاچند زمین نهاد بودن سیلی خور خاک و باد بودن .نظامی .
شیشه خور. [ شی ش َ / ش ِ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) شیشه خوار. شعبده باز که خرده های شیشه بلعد. (یادداشت مؤلف ). || اندازه ٔ طول و عرض گشادگ...