خوش 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ḴWŠ 
    
							
    
								
        خوش . [ خ َ ] (ع  مص ) نیزه  زدن ، منه : خاشه  بالرمح .  ||  آرمیدن  با زن ، منه : خاش  جاریته ؛ آرمید با کنیزک  خود.  ||  گرفتن ،منه : خاش  الشی ٔ.  ||  پاشیدن ، منه : خاش  التراب  و غیره  فی  الوعاء؛ ای  پاشید خاک  و جز آنرا در آوند. (منتهی  الارب ) (از تاج  العروس ) (از لسان العرب ).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۵۲۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۵ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        خوش بنیگی . [ خوَش ْ / خُش ْ ب ُن ْ ی َ / ی ِ ] (حامص  مرکب ) حالت  و چگونگی  خوش بنیه . حالت  نیکوبنیه . قوی بنیگی . مقابل  بی بنیگی . مقابل  علیلی ....
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش بودار. [ خوَش ْ / خُش ْ ] (نف  مرکب ) معطر. عطرسا. (ناظم  الاطباء). دارای  بوی  خوب .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش  بودن . [ خوَش ْ / خُش ْ دَ ] (مص  مرکب ) راحت  و آسوده  بودن . آسایش  داشتن . (ناظم  الاطباء). شادمان  بودن . شادان  بودن . (یادداشت  مؤلف ) : ح...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش باطنی . [ خوَش ْ / خُش ْ طِ ] (حامص  مرکب ) حالت  و چگونگی  خوش باطن . رجوع  به  خوش باطن  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش  باشد. [ خوَش ْ / خُش ْ ش َ ] (جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ) جمله ای  است  خبریه  که  بمعنی  انشائیه  آید بمعنی  نیکو باشد و خوش  آید. (از آنندراج ) : نی...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش انصاف . [ خوَش ْ / خُش ْ اِ ] (ص  مرکب ) باانصاف . آنکه  انصاف  و نصفت  نکو دارد. منصف . ||  بی انصاف . بی نصفت  (در وقت  طعنه  زدن ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش انگشت . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ گ ُ ] (ص  مرکب ) دارای  انگشت  نیکو.  ||  هنرمندی  که  بخوبی  و شایستگی  چیزی  را بسازد.  ||  مطرب  و نوازنده ٔ خوب . ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش  آمدن . [ خوَش ْ / خُش ْ م َ ] (مص  مرکب ) مطبوع  آمدن . مورد پسند قرار گرفتن . نیکو آمدن . مورد پذیرش  آمدن . ملایم  طبع قرار گرفتن . مایه ٔ لذت ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش اندام . [خوَش ْ / خُش ْ اَ ] (ص  مرکب ) خوش اندازه . خوش هیکل . متناسب القامه : دریم ؛ پرگوشت  خوش اندام . (منتهی  الارب ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش باوری . [ خوَش ْ / خُش ْ وَ ] (حامص  مرکب ) زودباوری . سهل القبولی .  ||  کنایه  از سادگی  است .