خوش نسیم . [ خوَش ْ
/ خُش ْ ن َ ] (ص مرکب ) خوش باد. خوش رایحه . با نسیم فرح بخش . با رایحه ٔ نیکو
: اگرچه مشک اذفر خوش نسیم است
دم جان بخش چون بویت ندارد.
خواجه عبداﷲ انصاری .
ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق می کند شب همه شب دعای تو.
حافظ.
شیراز و آب رکنی و این باد خوش نسیم
عیبش مکن که خال رخ هفت کشور است .
حافظ.