خوص
نویسه گردانی:
ḴWṢ
خوص . (ع اِ) برگ خرما. (مهذب الاسماء) (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). برگ خرما بافته شده یا غیربافته . (یادداشت مؤلف ). || برگ درخت مقل و نارجیل و امثال که دراز و باریک باشد. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ). || برگ کاکااو. (ناظم الاطباء).
واژه های همانند
۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
خوص . [ خ َ وَ ] (ع مص ) فرورفتن چشم به مغاک . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خوص پا. (ص مرکب ) مرغانی که پای چون خوص دارند ۞ مانند بت ، خربت و قو و پن گوئین . (یادداشت مؤلف ). ج ، خوص پایان .
خوث . [ خ َ وَ ] (ع اِمص ) استرخای شکم . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ). || امتلاء. || الفت . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ...
خوث . [ خ َ وَ ] (ع مص ) فروهشته شدن شکم . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). منه : خوث البطن . || ممتلی شد...
خوس . [ خ َ ] (ع مص ) غدر کردن . خیانت نمودن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (اقرب الموارد). || بوی گرفتن مردار، منه : خاس...
خوس . [ خ َ ] (اِ) غدر. خیانت . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خوس . [ خوَس ْ / خُس ْ ] (فعل امر) امر است به خوابیدن . (یادداشت مؤلف ). || (اِ) برادراندر و برادر نسبی . (ناظم الاطباء).
چاله خوس . [ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب ) در لهجه طبری ، کسی را گویند که در چاله خسبد. چاله خسب . || (اِ) طرقه . ترقه . پرنده ای معروف . مرغی سیا...