داریه
نویسه گردانی:
DʼRYH
داریه . [دارْ ی َ / ی ِ ] (اِ) مصحف دورویه . دائره . یهودیان طهران دُریِه گویند. حلقه واری است از چوب که بر یک روی یا دو روی آن پوستی کشیده باشند و رامشگران بهمراه دیگر سازها بنوازند. رجوع به دائره و دورویه شود.
واژه های همانند
۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
داریه زدن . [ دارْ ی َ / ی ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) نواختن داریه . دائره زدن . دورویه زدن .
داریه زنگی . [ دارْ ی َ / ی ِ زَ ] (اِ مرکب ، ترکیب وصفی ) دائره زنگی . نوعی از دورویه که بر چنبر چوبین آن بفاصله ٔ کم چند جای سوراخی تعبیه ...
داریه نم کن . [ دارْ ی َ / ی ِ ن َ ک ُ ] (نف مرکب ) کسی که پوست داریه را نم کندتا نیکوتر آواز دهد. || متملق . چاپلوس .