 
        
            داه 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        DʼH 
    
							
    
								
        داه . [ هِن  ](ع  ص ) رجل  داه ؛ مرد زیرک . ج ، دهاة. (منتهی  الارب ).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        داه . (اِ) کنیزک . (برهان ) (غیاث ). امه . خدمتکار کنیز. مولاة. جاریه . وصیفه . خادمه . پرستار. (حاشیه ٔ فرهنگ  اسدی  نخجوانی ) (برهان ). مقابل  بنده ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        داه . [ ه َ ] (اِخ )استرابون  پارتیها را از مردم  داه  داند و این  مردم  وقوم  را سکائی  شمارد. (ایران  باستان  ج 3 ص  2192 و 2198). طایفه ای  از سکاه...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        داه ودو. [ هَُ دُ ] (عدد مرکب ) دوازده . دو باضافه ٔ ده . داه  صورتی  از ده  است  و «داه  و دو» یعنی  ده  بعلاوه ٔ دو. عدد بعد از یازده  و قبل  از سیز...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        داه زاده . [ دَ / دِ ] (ص  مرکب ) کنیززاده . غیر نژاده و بی اصل . مقابل  شاهزاده ، نژاده  و اصیل  : شاهزاده  بوی  چو داری  مال داه زاده  شوی  چو بد شد...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        داح . (ع  اِ) بازیچه ٔ بچگان . (دهار).  ||  نقشی  است  رنگین  که  بر لوح  کشند برای  مشغولی  کودکان .  ||  دست  برنجن  تافته  بابریشم .  ||  نوعی  از ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        داءة. [ ءَ ] (اِخ ) نام  کوهی  فاصل  میان  نخله ٔ شامیه  و نخله ٔ یمانیه  از نواحی  مکه . (معجم  البلدان ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        دعة. [ دَ ع َ ] (ع  مص )  ۞  آرمیده  شدن . (تاج  المصادر بیهقی ). تن آسان  و فراخ زندگانی  گردیدن  و راحت  و آرام  گرفتن . (از منتهی  الارب ). وَداعة....
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        دعة. [ دَ ع َ ] (ع  اِمص ) اسم  است  از وَداعة، وتاء آن  عوض  واو است . (از اقرب  الموارد).  ||  راحت . تن آسانی .  ||  فراخی  زندگانی . (منتهی  الارب...