دأب
نویسه گردانی:
DʼB
دأب . [ دَ ] (ع مص ) رنج دیدن درکار. (منتهی الارب ). رنج بردن در کاری . کوشش کردن . پیوسته کردن کاری . (زوزنی ). پیوسته کاری کردن بجد و رنجیدن . (تاج المصادر بیهقی ). بحد درگذشتن و رنجانیدن . (زوزنی ). پیوسته کاری کردن . (ترجمان القرآن جرجانی ). || سخت راندن . || دفع کردن . (منتهی الارب ). || پیوسته رفتن . (زوزنی ).
واژه های همانند
۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
دأب . [دَ ] (ع اِ) عادت . (منتهی الارب ). خوی . (دهار). خو. (منتهی الارب ). خوی کار. (مهذب الاسماء). || شأن . رسم و عادت . (ناظم الاطباء). آ...
دأب . [ دَ ] (اِخ ) یوم دأب ؛ لعبس علی سعد تمیم . (مجمع الامثال میدانی ). از وقایع و ایام عرب است .- ابن دأب ؛ عیسی بن یزیدبن بکربن دأ...
داب . (ع اِ) کروفر. (از شرفنامه ٔ منیری ). دارات . شأن و شوکت و خودنمائی . (برهان ) : گر ببینی آنهمه دارات و داب و داروگیرکه به امر شاه و ر...
دعب . [ دَ ] (ع مص ) راندن . || مزاح کردن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). دعابة. و رجوع به دعابة شود. || آرمیدن با زن . (از منتهی ال...
دعب . [ دَ ع ِ ] (ع ص ) رجل دعب ؛ مرد بامزاح . (منتهی الارب ). لاعب .(اقرب الموارد). شوخ . لاغگوی . (فرهنگ فارسی معین ).
داب المیزان . [ بُل ْ می ] (اِخ ) دهی شش فرسنگ مشرقی فلاحی یادورق قدیم . (فارسنامه ٔ ناصری ص 239).