درنه مین حیلک

درنه مین حیلک . [ دُ ن َ/ ن َ ل َ ] (اِ مرکب ) مین مخفف میان ، و حیل بر وزن میل ، دایره ای است که به زمین کشند و آنرا مندل گویند بر وزن صندل ، و کاف اراده ٔ تصغیر کند، یعنی دایره ٔ کوچک ، و آن بازیی است که جوانان کنند و چنانست که دایره به زمین کشند و یکی چند دفعه ترخان شود و در اندرون دایره درآید، یعنی اگر در این بازی گرفتار شود معاف باشد و نوبه به او نرسد، بعد از آنکه او به دایره داخل شد جوانان دیگر در اندرون حیل روند و با درنه و تازیانه که در دست دارند او را زنند و او حمله آورد و هر یک را که در میان حیل به او رسید و به پای راست خویش به کفل یا پا یا عضو دیگر ایشان زد او را بجای خود آورد و خود از حیل برود، و اگر خارج از حیل به ایشان زند درست نیست . (از لغت محلی شوشتر، خطی ).