دست بردار

دست بردار. [ دَ ب ُ ] (نف مرکب ) دست برنده . مقدم به جنگ .هنرنما. چابک . که زود دست به کاری برد :
سپاهی فرستم تو سالار باش
برزم اندرون دست بردار باش .

فردوسی .

یکی نامداری که بد یار اوی
برزم اندرون دست بردار اوی .

فردوسی .

ببین تا کجا رفت سالار ما
سپهبد یل دست بردار ما.

فردوسی .