ذات الحلق . [ تُل ْ ح ِ ل َ ] (ع اِ مرکب ) حلقه های  متداخله ای  است  که  علمای  هیئات  کواکب  را بدان  رصد کنند. (مفاتیح  العلوم  خوارزمی ). مجموع  حلقه های  بسیاری  است  فلزین  یا چوبین  یا از مُقوا که آسمان  و حرکات  کواکب  را نماید و در مرکز حلقه ها کره ای  خرد که  نماینده ٔ زمین  است . اصطرلاب الکری  
: ج ، ذوات الحِلق . و هی  خمس  دوائر متخذة من  نحاس ، الاولی  دائرة نصف النهار و هی  مرکوزة علی  الارض  و دائرة معدل النهار و دائرةالعرض  و دائرة المیل  و فیه  دائرةالسمتیة یعرف  بها سمت  الکواکب : و آلات  رصد از کراسی  و ذات الحلق  و اسطرلابهای  تام  و نصفی  و الشعاع  (؟) دیگر که موجود بود برگرفتم . (جهانگشای  جوینی ). و هر آلتی  که رصد را بکار آید بساختند از دیوار و ذات الحلق  و مانند این  (نوروزنامه  ص 
70) 
 ۞