ذألان
نویسه گردانی:
ḎʼLAN
ذألان . [ ذَ ءَ ] (ع مص ) ذأل . سبک رفتن . (تاج المصادر بیهقی ). خرامیدن . سبک و نرم رفتن . || سرعت کردن . || پویه ٔ گرگ . ج ، ذآلین ، ذآلیل . و این نادر است ، چه قیاس ذآلین باشد.
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
ذألان . [ ذَءْ / ذُءْ ] (ع اِ) شغال با گرگ . ابن آوی و الذئب .
زعلان . [ زَ ] (ع ص ) اِزعیل . شادمان . (از اقرب الموارد). رجوع به ازعیل شود.