راغب اصفهانی . [ غ ِ ب ِ اِ ف َ ] (اِخ )ابوالقاسم حسین بن محمدبن مفضل بن محمد معروف به راغب اصفهانی ، از استادان لغت و عربی و حدیث و شعر و نویسندگی و اخلاق و حکمت و کلام میباشد که امام فخر رازی در اساس التقدیس او را با غزالی برابر دانسته و یکی از ائمه ٔ اهل سنت شمرده است و مطلب اخیر خیلی مهم است زیرا که او بزعم برخی شیعه و معتزلی بوده است . تاریخ مرگ وی بنا بنوشته ٔ فرهنگ نویسان
502 هَ . ق . است ولی صاحب هدایة العارفین
500 نوشته است . راغب را مؤلفات مهمی است از آنجمله است :
1- تفسیر قرآن کریم که موفق بتکمیل آن نشده است ، و بیضاوی در تفسیر خود از آن استفاده کرده است .
2- تفصیل النشأتین و تحصیل السعادتین .
3- الذریعة الی مکارم الشریعة، در تصوف .
4-محاضرات الادباء و محاورات الشعراء و البلغاء
۞ .
5- المفردات فی هزیب القرآن ، شامل لغات قرآن
۞ .
6- مقدمة التفسیر. (از معجم المطبوعات ). صاحب روضات الجنات مصنفات دیگری نیز برای او ذکر کرده است مانند: افانین البلاغة، تحقیق البیان فی تأویل القرآن ، ایمان و کفر. (از روضات الجنات ص
249). او راست : درة التأویل فی متشابه التنزیل . (یادداشت مؤلف ). از اشعار اوست :
ز صد هزار محمد که در جهان آید
یکی بمنزله ٔ جاه مصطفی نشود
و گرچه عرصه ٔ عالم پر از علی گردد
یکی بعلم و سخاوت چو مرتضی نشود
جهان اگر چه ز موسی و چوب خالی نیست
یکی کلیم نگردد یکی عصا نشود.
(از روضات الجنات ).
و نیز رجوع به جهانگشای جوینی ص
805 و الاعلام زرکلی چ
2 ج
3 و قاموس الاعلام ترکی ج
3 و ترجمه ٔ محاسن اصفهان و صیقل الفهم و مجمل التواریخ و القصص ص
41 فهرست فیه مافیه و تاریخ ادبیات دکترصفا ج
1 ص
146 و
266 و تتمه ٔ صوان ج
2 ص
105 و ریحانةالادب ج
1 و هدایة العارفین ص
311 شود.