راغب هندی

راغب هندی . [ غ ِ ب ِ هَِ ] (اِخ ) میرمبارک بن سید عاصم بن عبداﷲ و نیاکان وی از قصبه ٔ امام میباشند که از نواحی بلخ است ولی ابتدا در دکن و سپس در مدرس رحل اقامت افکندند راغب بسال 1203 هَ . ق . در مدرس دیده بر جهان گشود. وی غیر از دیوان شعر دو مثنوی بنام «ساقی نامه » و «فراقنامه » دارد. شرح حال و آثار او در صبح گلشن ص 170 و قاموس الاعلام ترکی ج 3 و ریحانة الادب ج 1 آمده است . (از الذریعة ج 9 بخش 2 ص 349). مدرس تبریزی این بیت را در ریحانة الادب (ج 3 ص 68) از وی آورده است :
ز اضطراب خود آرام یافتم راغب
بسان جنبش گهواره شد تپیدن من .