ربیعةبن حذار. [ رَ ع َت ِ ن ِ ح ِ
/ ح َ ] (اِخ ) ابن مرة اسدی ، از بنی سعد و از اسدبن خزیمة بود. در دوران جاهلیت از قاضیان و حَکَمهای عرب بشمار می رفت و حَکَم بنی اسد نامیده می شد، و نیز از دلیران و شجاعان بزرگ عرب بود. اعشی و نابغه بستایش وی پرداخته اند و اعشی در مدح وی گفته است :
و اذا طلبت المجد أین محله
فاعمد لبیت ربیعةبن حذار.
(از اعلام زرکلی چ جدید ج 3).
و رجوع به سبک شناسی ج
2 ص
232 و تاج العروس (ماده ٔ ح ذر) و البیان و التبیین ج
1 ص
283 و
236و ج
2 ص
215 و الموشح ص
77 شود.