رسته گشتن . [ رَ ت َ
/ ت ِ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) رستن . رهایی یافتن . خلاص شدن . نجات یافتن
: سرانجام از جنگ ما رسته گشت
هر آنکس که برگشت دل خسته گشت .
فردوسی .
علمست و عدل نیکی و رسته گشت
آنکو بدین دو معنی گویا شد.
ناصرخسرو.
و رجوع به رستن و رسته و رسته گردیدن و رسته شدن و پاورقی آن شود.