ریاض

ریاض . (ع اِ) ج ِ رَوضَة. (دهار) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ روضة به معنی مرغزار، به تبدیل «و» به «ی » به جهت کسره ٔ ماقبل ، و فارسیان به معنی مفرد استعمال نمایند، مانند ملائک و مشایخ و عجایب و این از تصرفات فارسیان است . (آنندراج ) (از غیاث اللغات ). رجوع به روضة شود. || باغ و بوستان . (ناظم الاطباء) : اکنون در ریاض امن و... می چرد. (کلیله و دمنه ).
ز خشک آخور خذلان برست خاقانی
که در ریاض محمد چرید کشت رضا.

خاقانی (دیوان چ سجادی ص 14).

رعایای آن بقعه را در ریاض امن و جنان امان بداشت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 396).
کشته ای خر کره ام را در ریاض
که مبادت بسط هرگز انقباض .

مولوی .

پهلوی تن ضعیف بود پشت دل قوی
صیدی که در ریاض ریاضت کند چرا.

سعدی .

در خزان هم گلش از باد نریزد صائب
هر ریاضی که در او مرغ خوش الحانی هست .

صائب (از آنندراج ).

ز صد ریاض یکی چون ریاض کوی تو نیست
نمی رسد به ریاض بهشت هیچ ریاض .

آصفی (از آنندراج ).

- رشک ریاض ارم ؛ یعنی رشک باغ ارم . (ناظم الاطباء).
- ریاض النعیم ؛ باغهای نعمت :
در عجم از داد تست بیشه ریاض النعیم
در عرب از یاد تست شوره حیاض النعم .

خاقانی .