زاده ٔ شش روزه

زاده ٔ شش روزه . [ دَ / دِ ی ِ ش ِ زَ / زِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از جهان و مخلوقات است . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). هر دو جهان و آنچه مخلوقات است . (شرفنامه ٔ منیری ). کنایه از، خلق عالم چرا که از تحت الثری تا عرش در شش روز حق تعالی پیدا کرده است . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). کنایه از مخلوقات است . (انجمن آرای ناصری ).