زأم

زأم . [ زَءْم ْ / زُءْم ْ ] (ع مص ) مرگ بشتاب ، سریع. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). مردن . (منتهی الارب ). || بشدت خوردن . (اقرب الموارد). || نیک خوردن . (منتهی الارب ). || ترسانیدن کسی را. رأم البرد فلاناً؛ پر کرد سرما اندرون او را چنانکه بلرزد. || کلمه و سخنی گفتن که حق و باطل بودن آن دانسته نشود. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).