زبان درکشیدن

زبان درکشیدن . [ زَ دَ ک َ/ ک ِ دَ ] (مص مرکب ) خاموش گشتن . زبان در کام دزدیدن . (ناظم الاطباء). از سخن خودداری کردن :
نظامی این چه اسرار است کز خاطر برون کردی
حدیثش بیزبان باشد، زبان درکش زبان درکش .

نظامی .

فی الجمله زبان از مکالمه ٔ او درکشیدن قوت نداشتم . (گلستان ).
که فردا چو پیک اجل دررسد
بحکم ضرورت زبان درکشی .

سعدی (گلستان ).

زبان در کش ار عقل داری و هوش
چو سعدی سخن گوی ور نه خموش .

(بوستان ).