زیار
نویسه گردانی:
ZYAR
زیار. (اِخ ) نام مردی بوده از اکابر امرای گیلانات و مازندران ، اصل ایشان از پارسیان زردشتی . وقتی حکمرانی مازندران یافتندو از اولاد او مردآویج به سپهسالاری تبرستان و ری ، تاشهر زنگان رسید... (انجمن آرا) (آنندراج ). که نسبش به ارغش پیوسته میشود و پدر ملوک آل زیار است . (از حبیب السیر). نامی از نامهای ایرانی و از جمله نام پدرمردآویج سرسلسله ٔ ملوک ایرانی نژاد در گرگان و ... (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به آل زیار شود.
واژه های همانند
۱۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
ذئار. [ ذِ آ ] (ع اِ) سرگین خاک آمیخته که بر پستان ناقه آلایند تا شتربچه شیر نمکد.