ساک . (اِخ )
۞ سکائی . یکی از اقوامی که در روزگاران قدیم از درون آسیای میانه یعنی از ترکستان شرقی یا ترکستان چین تا دریای آرال و خود ایران ، و از این نواحی بفاصله هایی تا رود دن
۞ و از آن رود تا رود بزرگ دانوب
۞ پراکنده بودند. و در هر قسمت از این صفحات پهناور بنامی دیگر نامیده میشدند. آن دسته را که از طرف آسیای میانه با ایران سر و کار داشتند جغرافی نگاران باستان ساک یا ساس نامیده اند، و داریوش بزرگ سَک َ یا سَکا مینامد. مردمانی که در اروپای شرقی سکنی داشتند در کتب هردوت موسوم به سکیث هستند و اسسیت
۞ فرانسوی شده ٔ این نام است . (از ایران باستان مشیرالدوله ج
1 ص
577 و ج
2 ص
1379). || سواران پارسی را ساک گویند. (همان کتاب ج
2 ص
1885 از آریان کتاب
7 فصل
2 بند
4). رجوع به سکا شود.