اجازه ویرایش برای هیچ گروهی وجود ندارد

سایه بان

نویسه گردانی: SAYH BAN
سایه بان . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) آفتاب گیر. (رشیدی ). ساباط. (زمخشری ) (المنجد). ظِلّة. ظُلّة. (منتهی الارب ). مَظَلّة. (دهار). غیایة. (منتهی الارب ) : بر سر رستم ستاره ای زده بودند که او را سایه همی داشت باد بر آمد و آن سایه بان بر آب افکند. (ترجمه ٔ طبری بلعمی ). دیگران سایه بانها داشتند از کرباس . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 641).
مه را دو نیمه کرد و بدست چو آفتاب
سایه زبر زمینش و از ابر سایه بان .

خاقانی .


ای ملک راستین بر سر تو سایه بان
وی فلک المستقیم از در تو مستعار.

خاقانی .


از پَرّ عقاب سایه بانش
در سایه ٔ گرگ استخوانش .

نظامی .


بچند روز دگر آفتاب گرم شود
مقر عشق بود سایه بان و سایه ٔ بان .

سعدی .


بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد
بهار عارضش خطی بخون ارغوان دارد.

حافظ.


رجوع به سایبان شود.
- سایه بان سیمابی ؛ کنایه از ابر. (رشیدی ). رجوع به سایبان سیمابی شود.
واژه های قبلی و بعدی
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
سایه بان . [ ی ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان درزوسایه بان بخش مرکزی شهرستان لار. واقع در 123 هزارگزی شمال خاورلار در دامنه ٔ کوه پیر خروس و ...
نظرهای کاربران
نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست.
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.