سرای پرده

سرای پرده .[ س َ پ َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) سراپرده :
سرای ملکت و در وی سرای پرده ٔ تو
چو باغ پرسرو از لعبتان چین و ختای .

فرخی .

تا ما بهفت ماه دگر خیمه ها زنیم
پیش سرای پرده ٔتو گرد قیروان .

فرخی .

ملطفه ای بنزدیک آغاجی خادم خاصه بردم و بدو دادم و جایی فرمود آمدم نزدیک سرای پرده . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 165). چون امیر مسعود از این کارها فارغ شد سرای پرده به راه بست بزدند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 513). اول کسی که سرای پرده ساخت او [ سهراب ] بود. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 48).
شاه رفت از سرای پرده برون
اندهش کم شد و نشاط فزون .

نظامی .

رجوع به سراپرده شود.