سیه چرده . [ ی َه ْ چ َ
/ چ ِ
/ چ ُ دَ
/ دِ ] (ص مرکب ) سیه رنگ چه چرده به معنی رنگ و لون باشد. (برهان ). سیاه رنگ . (ناظم الاطباء)
: قوی استخوانها و بینی بزرگ
سیه چرده گردی دلیر و سترگ .
فردوسی .
کی تواند سپیدچرده شدن
آنکه کرد ایزدش سیه چرده .
سنایی .
ز آفتاب وز مهتاب کرده جامه ٔ تو
به روز سرخ و سپید و بشب سیه چرده .
سوزنی .
آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست
چشم میگون لب خندان دل خرم با اوست .
حافظ.
رجوع به سیاه چرده شود.