سیه کاری

سیه کاری . [ ی َه ْ ] (حامص مرکب ) کنایه از ظلم و شوخی . (آنندراج ) (غیاث ) :
در سیه کاری چو شب روی سپیدآرم چوصبح
پس سپید آید سیه خانه به شب مأوای من .

خاقانی .

آتش ارچه سرخ روی است از شرر
تو ز فعل او سیه کاری نگر.

مولوی .

چند بتوان ساخت موی خویش چون قیر از خضاب
چون نمیگردد جوان دل زین سیه کاری چه سود.

صائب .

رجوع به سیاه کاری شود.