شانی
نویسه گردانی:
ŠANY
شانی ٔ. [ ن ِءْ ] (ع ص ) بغض کننده و برخی گویند بغض آمیخته با دشمنی و کج خلقی باشد. (از اقرب الموارد). بغض دارنده در حق کسی . (فرهنگ نظام ). دشمن . دشمن دارنده . قوله تعالی : اِن َّ شانئک هو الابتر. (قرآن 3/108).
واژه های همانند
۱۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
شانی رومی . [ ی ِ ] (اِخ ) فرزند عبداﷲ. امام مسجد جامع قعریه است و در سال 1180 هَ . ق . درگذشته . دیوانی دارد بترکی در هزل و غزل و گویا تخلص ...
سبحانی ما اعظم شأنی. پاک و منزه منم و چه بلندمرتبه جایگاهی است من دارم. از شطحیات منتسب به بایزید بسطامی.