شاوری
نویسه گردانی:
ŠAWRY
شاوری . [ وِ ] (اِخ ) محمدبن ابراهیم الصنعائی معروف به شاوری . از قراء است و در حدود سال 839 هَ . ق .درگذشته است . از اوست : فکاهة البصر و السمع فی معرفة القرأات السبع. (از معجم المؤلفین ج 8 ص 204).
واژه های همانند
۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
شاوری . [ وو ] (حامص ) بمعنی حیله گری است . (انجمن آرا) (آنندراج ).
شاووری . (حامص ) کیفیت و حالت شاوور. شاووری بمعنی حیله گری است . (آنندراج ).
شعوری . [ ش ُ ] (اِخ ) حسن شعوری حلبی . از مشاهر ادباست که در حلب متولد شده و به اسلامبول رفته و در سلک منشیان دولتی منسلک و در رشته ٔ مع...
شعوری . [ ش ُ ] (اِخ ) نیشابوری . از گویندگان قرن دهم هجری و از نیشابور بود و اغلب در مشهد اقامت میکرد. صاحب ذوق و خوش طبع است . ابیات زیر از ...
بی شعوری . [ ش ُ ] (حامص مرکب ) نادانی . بی عقلی . بی ادراکی .
حسن شعوری . [ ح َ س َ ن ِ ش ُ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ حلبی . ساکن قسطنطنیه و کاتب دیوان بود و در 1105 هَ . ق . درگذشت . او راست : دستورالعمل و دیوان...