شأی
نویسه گردانی:
ŠAY
شأی . [ ش َءْی ْ ] (ع مص ) از پیش بشدن . (المصادر زوزنی ص 269).
واژه های همانند
۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
شای . (اِ) خدا و یزدان .(ناظم الاطباء) (اشتنگاس ). اما جای دیگر دیده نشد.
شای . (معرب ، اِ) معرب چای و بمعنی آن . (ناظم الاطباء). رجوع به چای شود.
ابی شای . [ اَ ] (اِخ ) (پدر عطا) نام ارشد اولاد صرویه خواهر داود و برادر یوآب .
شعی . [ ش ُ عا ](ع اِ) موی ژولیده ٔ بر هم پیچیده در سر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).
شای کلیو. [ ک َ ] (اِخ ) نام پیغمبری از پیغمبران عجم . (برهان قاطع). نام یکی از پانزده پیغمبران ایرانی است که مؤلف کتاب دساتیر معرفی کر...