شرفات

شرفات . [ ش َ / ش ُ رَ ] (ع اِ) ج ِ شرفة، به معنی کنگره ٔ قصر. (یادداشت مؤلف ) (ازاقرب الموارد). || در عبارت زیر مجازاً به معنی شاخه های بالائی درخت است : چون شرفات درخت از ثمار خالی دید عجب داشت که چندین انجیر که خورده است . (سندبادنامه ص 165). این شهر سوری داشت که نسور بر موازات شرفات او نرسیدی . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 257). بر غرفات خلد برین و شرفات اعلی علیین آشیان ساخت . (جامعالتواریخ رشیدی ). رجوع به شرفة شود.