اجازه ویرایش برای هیچ گروهی وجود ندارد

شکرفشان

نویسه گردانی: ŠKRFŠAN
شکرفشان . [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ ف َ /ف ِ ] (نف مرکب ) شکرافشان . که شکر پاشد :
سر زلف در عطف دامن کشان
ز چهره گل از خنده شکّرفشان .

نظامی .


|| کنایه از سخت شیرین . عظیم شیرین چون شکر. (یادداشت مؤلف ) :
با دو لب شکرفشان با دو رخ قمرنشان
نزد سپهر سرکشان بنده نشان آمده است .

سوزنی .


ما به بوسه بر لب ساقی شده فندق شکن
او فغان زآن پسته ٔ شکّرفشان انگیخته .

خاقانی .


دیت آنرا که سر برد به شکر
هم ز لعل شکرفشان بخشد.

خاقانی .


لب لعلم همان شکّرفشان است
سر زلفم همان دامن کشان است .

نظامی .


لعلی چو لب شکرفشانت
درطبله ٔ جوهری ندیدم .

سعدی .


شیرین تر ازین سخن نباشد
الا دهن شکرفشانت .

سعدی .


شفا ز گفته ٔ شکّرفشان حافظ جوی
که حاجتت به علاج گلاب و قند مباد.

حافظ.


|| کنایه از سخت شیرین زبان . شیرین سخن . (یادداشت مؤلف ) :
من ز پیل آورده ام بس بس نظاره کز سفر
پیل بالا طوطی شکّرفشان آورده ام .

خاقانی .


نسر طایر تا لب خندانْش دید
طوطی شکّرفشان می خواندش .

خاقانی .


معلوم شد این حدیث شیرین
از منطق آن شکرفشان است .

سعدی .


با بلبلان سوخته بال ضمیر من
پیغام آن دو طوطی شکّرفشان بگوی .

سعدی .


واژه های قبلی و بعدی
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.
نظرهای کاربران
نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست.
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.