شوخ گرفتن . [ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) شوخ بستن . درشت و هنگفت شدن دست از کار و محنت و مزدوری و پینه بستن آن . (ناظم الاطباء). پدید آمدن چرک و وسخ در اندام و پینه بستن دست و پای بالخصوص
: اگر شوخ گیرد همه جای من
۞ چه باشد دلم از طمع هست پاک .
خسروی .
رجوع به شوخ بستن شود.