 
        
            شهاب 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ŠHAB 
    
							
    
								
        شهاب . [ ش َ ] (اِ مرکب ) مخفف شاه آب  است  و آن  آب  سرخی  باشد که  مرتبه ٔ اول  از گل  کاجیره  گیرند. (برهان ) (انجمن  آرا). شاه آب . (غیاث  اللغات ). رنگ  سرخ  را گویند که  در مرتبه ٔ اول  از گل  کاژیره  کشند و در اصل  شاه آب  بود به  کثرت  استعمال  شهاب  شده . (فرهنگ  جهانگیری ).  ||  در لطایف  و مدار نوشته  بمعنی  بچه  سگ  است . (غیاث  اللغات ) (آنندراج ).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۲۳۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۹ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الاسلام . [ ش ِ بُل ْ اِ ] (اِخ )برادرزاده ٔ خواجه  نظام الملک  و یکی  از وزرای  سلطان  سنجر و نام  او عبدالرزاق بن  ابی القاسم  عبداﷲ است . رجوع...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب  ترشیزی . [ ش ِ ب ِ ت ُ ] (اِخ ) رجوع  به  علی  ترشیزی  و علی  شهاب  و مآخذ ذیل  شود: ریاض العارفین  ص 261، از سعدی  تا جامی  ص 552 و مجمعالفصحاء...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب  شاغوری . [ ش ِ ب ِ ] (اِخ ) فتیان بن  علی  اسدی . متوفی  615 هَ . ق . او را دیوانی  است  مشتمل  بر مقاطیع. (یادداشت  مؤلف ). رجوع  به  فتیان بن...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حازة بنی شهاب . [ حازْ زَ ت ُ ب َ ش َ ] (اِخ ) رجوع  به  حازه ٔ... شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب  اصفهانی . [ ش ِ ب ِ اِ ف َ ] (اِخ ) میرزا نصراﷲ. از شعرای  دوره ٔ ناصرالدین شاه  قاجار بود و از طرف  حاجی میرزا آقاسی  به  لقب  تاج الشعراء ملقب...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حازه ٔ بنی شهاب . [ زْ زَ ی ِ ب َ ش َ ] (اِخ ) مخلافی  است  بیمن . (معجم  البلدان ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شیخ  شهاب الدین . [ ش َ ش ِ بُدْ دی  ] (اِخ ) رجوع  به  سهروردی ، یحیی بن  حبش  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الدین  مصری . [ ش ِ بُدْ دی  ن ِ م ِ ] (اِخ ) معروف  به رجب  حنبلی . او راست : معجم الشیوخ . (از کشف الظنون ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الدین  غوری . [ ش ِ بُدْ دی  ن ِ ] (اِخ ) رجوع  به  شهاب الدین  معزالدین  محمدبن  بهاءالدین  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شیخ  شهاب  مقتول . [ ش َ ش ِ ب ِ م َ ] (اِخ ) رجوع  به  سهروردی ، یحیی بن  حبش  شود.