 
        
            شهاب 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ŠHAB 
    
							
    
								
        شهاب . [ ش ِ ] (اِخ ) (1217 - 1275 هَ .ق .) شهاب  آلوسی  (منسوب  به  آلوس  جزیره ای  میان  نهر فرات )، مشهور به  آلوسی زاده ٔ بغدادی . از مفتیان  مذهب  حنفی  در عراق  بشمار می رفت . آرامگاه  وی  در نزدیکی  مقبره ٔ شیخ  کرخی  از ناحیه ٔ مسجد شونیزیه  در بغداد است . اوراست : روح المعانی  در تفسیر قرآن . الاجوبة العراقیة. الطراز المذهب  فی  شرح  القصیدة الممدوح  بها الباز الاشهب . شرح  درةالغواص  فی  اوهام  الخواص  و بسیاری  تألیفات  سودمند دیگر. رجوع  به  دایرة المعارف  بستانی  شود.
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۲۳۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی  ] (اِخ ) لقب  سلیمان شاه  ایوئی  حکمران  کردستان  بزمان  مستعصم  عباسی  و از امرای  او و ممدوح  اثیر اومانی . (یادداشت  مو...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی  ] (اِخ ) رجوع  به  شاه جهان  شهاب الدین  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی  ] (اِخ ) لقب  حیص  بیص  سعدبن  محمد... رجوع  به  حیص  بیص ... شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی  ] (اِخ ) رجوع  به  صائغ حکیم  شهاب الدین ... شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی  ] (اِخ ) رجوع  به  عبدالرحمن بن  اسماعیل  دمشقی  و ابوشامة شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی  ] (اِخ ) لقب  عبداﷲبن  لطف اﷲبن  عبدالرشید الخوافی  مدعو به  حافظ ابرو. رجوع  به  حافظ ابرو شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الدین . [ ش ِبُدْ دی  ] (اِخ ) لقب  عبداﷲ فامی  بنا به  گفته ٔ خوندمیر معاصر و مداح  سلطان  عزالدین  عمر میرغنی  (جد پادشاهان  کرت ) بوده  است . ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع  به  (شاه ...) علی  ابورجاء غزنوی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی  ] (اِخ ) رجوع  به  علی  شهاب الدین  شاه  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی  ] (اِخ ) رجوع  به  عمربن  محمدبن  نصربن  قاسم  سهروردی  شود.