شهو
نویسه گردانی:
ŠHW
شهو. [ ] (اِخ ) تیره ای از ایهاور هفت لنگ . (جغرافیای سیاسی کیهان ص 73).
واژه های همانند
۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
شاپولو شهو خاقان . [ پ ُ ل ُ ش َ ] (اِخ ) از خاقانان ترکان غربی که در سال 641 م . به دست تولوخاقان کشته شد. (احوال و اشعار رودکی تألیف سع...
شحو. [ ش َح ْوْ ] (ع مص ) باز کردن دهان . (از منتهی الارب ). دهن واکردن . (تاج المصادر بیهقی ). باز شدن دهان . (از منتهی الارب ). دهن واشدن . ...
شحو. [ ش ح ْوْ ] (ع اِ) جوف . درون :انا واسع الشحو؛ من فراخ کامم . (از اقرب الموارد).