صالح
نویسه گردانی:
ṢALḤ
صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن حسین بن احمدبن ابی بکر حلبی ، معروف به دادیخی . وی فقیه ، اصولی و کاتب بود و نزد پدر خویش و محمودبن ابی الشناء باذستانی و ابوالحسین علی بن ابراهیم عطار و عبدالقادربن بشیر و جز آنان تلمذ کرد، و از ایشان اجازت یافت و چندی نیابت قضاء اریحه و ادلب و حلب داشت . پدر وی از اعیان حلب بود و چون دختر صالح بن ابراهیم بن عبداﷲ دادیخی را به زنی گرفت بدین لقب معروف شد و او را صالحی نیزخوانند و صالح لقب دادیخی را از سوی مادر دارد. مولد وی یکی از دو جمادی 1138 هَ . ق . باشد و بسال هزارو دویست و اندی درگذشت . (اعلام النبلاء ج 7 ص 148).
واژه های همانند
۴۵۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۳ ثانیه
صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن مقاتل بن صالح أعور. وی از پدر خویش روایت کند و از او ابوالطیب احمدبن محمدبن اسماعیل منادی و ابوسهل بن زیاد و عب...
صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن مکتوم . وی از مریدان ابوبکر وراق بود، از بلخ و گفته های وی به یاد داشتی و پیوسته از او سخن گفتی . (نفحات الانس ...
صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) (الملک ...) ابن ملک کامل بن ملک عادل بن نجم الدین . نام او ایوب است . خوندمیر گوید: در تاریخ یافعی مسطور است که بعد ا...
صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن منصوربن عبداﷲبن جعفربن ابی طالب . شیخ طوسی در رجال او را در عداد اصحاب امام صادق (ع ) آورده است . (تنقیح المقال ...
صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن منصور دوانیقی . رجوع به صالح مسکین شود.
صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن موسی بن عمربن بزیع. رجوع به صالح بن عیسی بن عمر شود.
صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن موسی جَوارِبی ، منسوب به جَوْرَب ، و گویا سازنده یا فروشنده ٔ جوراب بوده است و یا نسبت او خَوارِبی است منسوب به خ...
صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن موسی طلحی . شیخ طوسی در رجال او را در عداد اصحاب امام صادق (ع ) شمرده و وی مجهول الحال است . ابن اثیر گوید: موسی ...
صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن موسی ، مکنی به ابی الوجیه . او از احمدبن حنبل روایت کند. (مناقب احمدبن حنبل ص 98).
صالح .[ ل ِ ] (اِخ ) ابن مهدی . رجوع به صالح قزوینی شود.