صالح
نویسه گردانی:
ṢALḤ
صالح .[ ل ِ ] (اِخ ) ابن عمر بُلْقینی قاضی شافعی ، ملقب به علم الدین . او راست : التجرد و الاهتمام بجمع فتاوی الوالد شیخ الاسلام ، که در این کتاب فتاوی پدر خویش شیخ الاسلام سراج الدین عمر بلقینی را فراهم آورده و به شعبان سال 830 هَ . ق . از آن فارغ شده است . وفات وی بسال 868 بود. (کشف الظنون ج 1 ص 249). و نیز او راست : الجوهر الفرد فی ما یخالف فیه الحر العبد. تذکرة علم الدین بلقینی . تفسیر بلقینی . تحفة الامین فی من یقبل قوله بلا یمین . (کشف الظنون ج 1 صص 260، 275، 307، 412).
واژه های همانند
۴۵۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۰ ثانیه
بیدبن ساله . [ بی ب ُ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) اسدی در فرهنگ ، ذیل کلمه ٔ فوق گوید، کهن سالخورده بود (یعنی بیدبن ساله مجموعاً بمعنی کهن سالخور...
چهارده ساله . [ چ َ / چ ِ دَه ْ ل َ / ل ِ ] (ص نسبی ) کودکی که سال وی از سیزده گذشته اما به پانزده نرسیده باشد. رجوع به چارده ساله شود.
پیر چهل ساله . [ رِ چ ِ هَِ ل َ / ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از عقل است . (برهان ). کنایه از قوت عاقله که در عمر چهل سالگی تمام و کا...
ثعله و افرا. [ ] (اِخ ) نام کتابی است از سهل بن هارون فارسی رامنوی . (ابن الندیم ).
سرکه ٔ ده ساله . [ س ِک َ / ک ِ ی ِ دَه ْ ل َ / ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از کینه ٔ دیرینه . (برهان ) (رشیدی ) (آنندراج ).