صلاة عیدین . [ ص َ ت ِ دَ ] (ترکیب  اضافی ، اِ مرکب ) صلاةالعیدین . نماز که  درعید فطر و قربان  کنند. در ترجمه ٔ نهایه  آمده : نماز هر دو عید فریضه  است . بشرط وجود امام  عادل  یا وجود آن  کس  که  امام  وی  را از بهر پیشنمازی  مردم  فراداشته  بود و لازم  آید نماز هر دو عید بر آن  کسی  که  وی  را نماز آدینه  لازم  آید و بیفتد از آن  کس  که  نماز آدینه  از وی  بیفتد و هر آن  کسی  که  این  نماز از وی  فایت  شود بروی  قضایش  نبود و اگر بمصلی ̍ نشود از بهر عارضی  بایدکه  این  نماز اندر خانه  بکند، همچنانکه  با امام  کند که  سنت  و فضیلت  باشد و روا نبود نماز هر دو عید کردن الا در زیر آسمان  در صحرا در همه ٔ شهرها چون  توانائی بود و اختیار الا در مکه  که  آنجا در مسجدالحرام  بایدکردن  و مستحب  است  که  سجود نکند الا بر زمین  و بانگ  نماز اقامت  نیست  در نماز هر دو عید و بگوید: سه  بار الصلاة و وقت  این  نماز آن  وقت  است  که  آفتاب  فراخ  شود وروز عید پیش  از نماز عید نماز نافله  نکند و نه  از پسش  نه  از ابتدا و نه  قضا الا از پس  زوال  الا بمدینه  خاصه  که  آنجا مستحب  است  که  در مسجد پیغمبر صلی  اﷲ علیه و آله  دو رکعت  نماز بکند، پیش  از آنکه  بمصلی ̍ شود وباکی  نبود قضای  فرایض  کردن  پیش  از زوال  و مستحب  است که  مردم  بمصلی ̍ شوند پیاده  با خضوع  و ساکنی  و وقار و ذکر کردن  خدای تعالی  و امام  را مستحب  است  که  پای برهنه  برود و مستحب  است  که  پیش  از رفتن  بمصلی ̍ در روز عید روزه گشان  چیزی  بخورد و مکروه  است  در عید گوسفندکشان  الا پس  از آنکه  از مصلی ̍ بازگردد و مستحب  است  که  افطار روز فطر بر چیزی  بود شیرین  و روز عید گوسفندکشان  بر چیزی  بود که  کشتار کرده  باشند. اگر وی  قربان  کرده  بود و چون  نماز عید و نماز آدینه  بهم  کرد شود در یک  روز هر کس  که  به  نماز عید حاضر آمد، مخیر باشد درحاضر آمدن  نماز آدینه  و در خانه  بنشستن  و بر امام  بود که  در خطبه  ایشان  را بیاموزد این  علم  از پس  نماز عید و مستحب  است  که  مردم  در روز هر دو عید غسل  کنند،پس  از آنکه  فجر برآمده  باشد و بوی  خوش  به  خویشتن  بازکند و جامه ٔ پاکیزه تر درپوشد و نماز هر دو عید دو رکعت  است  به  دوازده  تکبیر، هفت  در رکعت  نخستین  و پنج  در رکعت  دوم ، و نماز ابتدا کند به  تکبیرةالاحرام  وگر خواهد وجهت  وجهی  بخواند و پس  سوره ٔ الحمد و سوره ٔ الاعلی  بخواند و پس  شش  
 ۞  تکبیربکند و در میان  هر دو تکبیر دعا بخواند بمعروف  در آن  وگر جز از آن  دعا بخواند روا بود، پس  تکبیر هفتم  بکند و به  رکوع  شود و چون  به  دوم  رکعت  برخیزد بی تکبیرپس  الحمد بخواند، و از پسش  و الشمس  و ضحیها بخواند،پس  چهار تکبیر بکند و در میان  هر دو تکبیر دعائی  بخواند و پس  تکبیر پنجم  بکند و به  رکوع  شود، چون  از نماز بپردازد امام ، خطبه  بخواند و روا نبود خطبه  خواندن  الا از پس  نماز و اگر کسی  به  نماز حاضر آید و نماز میکند مخیر باشد در سماع  خطبه  کردن  و باز خانه  شدن  وامام  در حال  خطبه  بر مانند منبری  شود از گل  کرده  و منبر از جایگاه  برنگیرند و مستحب  است  که  مردم  شب  عیدروزه گشان  پس  از نماز شام  و خفتن  و نماز بامداد و نماز عید بگوید: اﷲ اکبر اﷲ اکبر، لا اله  الا اﷲ و اﷲ اکبر اﷲ اکبر علی  ماهدینا و له  الشکر علی  ما اولینا و در عید گوسفندکشان  نیز تکبیر کند مثل  آن  از پس  پانزده  نماز اگر به  منا بود، پس  اگر در شهرهای  دیگر بود از پس  ده  نماز بگوید و ابتدا به  نماز پیشین  بکند در روز عید تا تمامی  ده  نماز بگفتن ، و در این  تکبیر زیادتی  بکند پس  از آنکه  بگوید: وله  الشکر علی  ما اولینا بگوید: و رزقنا من  بهیمة الانعام ، و آن  مردم  که  خواهند از شهر بیرون  شوند در روز عید باید که  از پس  فجر بنشوند تا نماز عید نکنند و اگر پیش  از آن  بشوند باکی نبود و نباید که  مردم  با سلاح  بمصلی ̍ شوند، الا خوفی  بود از دشمن . (ترجمه ٔ النهایه  چ  دانشگاه  صص 
91-
93).