طأطاءة

طأطاءة. [ طَءْ طَ ءَ ] (ع مص ) پست نمودن سر را. فروافکندن سر را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). سر پست کردن چنانکه در رکوع کنند. (غیاث اللغات ). سر در پیش افکندن . سر پست کردن . (صراح ). سر فروداشتن . (زوزنی ). فرودآوردن سر را. || طأطاء یده بالعنان ؛ فروهشتن عنان را برای دوانیدن و تاختن اسب . || طأطاء فی ماله ؛ شتابی نمودن در خرج . مبالغه کردن در خرج . اسراف کردن در مال . || طأطاء فرسه ؛ درخَستن اسب را بهر دو ران . جنبانیدن آنراتا بدود و تیزتر رود. (از منتهی الارب ) (آنندراج ).