طسم 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ṬSM 
    
							
    
								
        طسم .[ طَ ] (اِخ ) قبیله ای  است  از عاد و آن  از اولاد طسم بن  لاوی بن  سام بن  نوح  علیه السلام  بود. (منتهی  الارب ) (آنندراج ). قومی  از عرب  بائده  و ایشان  بنوطسم بن  لاوذبن  ارم بن  سام بن  نوح  علیه السلام اند و جوهری  گوید: از عاد باشند و منزلشان  احقاف  یمن  بود. و صاحب  عبر گوید: دیارآنان  یمامه  است  و در جنگهائی  که  میان  آنان  با جدیس  درگرفت  نسلشان  برافتاد. حصن  مشقر واقع بین  نجران  و بحرین  بقولی  از بناهای  طسم  است . (معجم  البلدان  ج 8 ص 65). و رجوع  به  البیان  و التبیین  جاحظ صص  164 - 166 و عقدالفرید ج  4 ص  242 و مجمل  التواریخ  و القصص  صص  147- 148 و الاعلام  ج 2 ص  448 و صبح الاعشی  ج  1 ص 314 شود.
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۰ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        طسم . [ طا سین ْ میم ْ ](اِخ ) در مفتتح  سوره های  الشعراء و القصص  از حروف  مقطعه ٔ اوایل  پاره ای  از سوره های  قرآن  است ، و مفسران  رادر معنی  آن ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طسم . [ طَ س َ ] (ع  مص ) ناگوار گردیدن .  ||  نفخ  کردن  شکم .  ||  (اِ) تیرگی  و تاریکی  اول  شب .  ||  تاریکی . (منتهی  الارب ) (آنندراج ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طسم . [ طَ ] (ع  مص ) مثل  الطمس . (زوزنی ). ناپدید گردیدن . طسوم . (منتهی  الارب ) (آنندراج ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ذوات طسم . [ ذَ ت ُ طَ ] (ع  ص  مرکب ، اِ مرکب ) سورتها از قرآن که  به  طسم  آغاز شود. و آنان  را طواسیم  نیز نامند.