طعیمةبن عدی

طعیمةبن عدی . [ طُ ع َ م َ ت ُ ن ُ ع َ دی ی ] (اِخ ) کافری بود که روز بدر بر دست حمزةبن عبدالمطلب عم ّ آن حضرت صلی اﷲ علیه و آله و سلم کشته شد و در عوض خون او وحشی عبدِ جُبیربن مطعم بن عدی به حکم جُبیر حمزه را به روز اُحُد شهید کرد. (منتهی الارب ). درحبیب السیر آورده که طعیمةبن عدی در روز بدر از جمله کسانی بود که بواسطه ٔ مبارزت جناب ولایت مآب [ علی بن ابیطالب علیه السلام ] کشته گشت . رجوع به حبیب السیر چ تهران ج 1 ص 118 و امتاع الاسماع ج 1 ص 23، 67 شود.