طمر

طمر. [ طَ ] (ع مص ) پوشیدن در زمین . (منتهی الارب ). پوشیدن . در زیر خاک کردن . (منتخب اللغات ). پنهان کردن . (منتهی الارب ) (دهار) (تاج المصادر). || برجستن . (زوزنی ). برجستن بسوی نشیب یا بسوی هوا. طمار. طمور. (منتهی الارب ). جستن ببالا یا بپائین . || آماس کردن زخم . (منتخب اللغات ). آماسیدن زخم . (منتهی الارب ). || پر کردن مطموره یعنی ته خانه از طعام و جز آن . (منتخب اللغات ). پر کردن مطموره از طعام و جز آن . || طُمِر فی ضریعه (مجهولاً)؛ درد کرد دندان او. (منتهی الارب ).