عاطش
نویسه گردانی:
ʽAṬŠ
عاطش . [ طِ ] (ع ص ) آنکه تشنه بود. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
واژه های همانند
۱۳۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
آتش زاد. [ ت َ ] (ن مف مرکب / ص مرکب ) که از آتش زاده است .
آتش خان . [ ت َ ] (اِخ ) نام یکی از بزرگان باستانی نصیریان یعنی علی اللهیان . و او را خان آتش نیز گویند.
آتش خانه . [ ت َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) معبد آتش پرستان . آتشکده . آتشگاه . بیت النار. بیت النیران : و این آتشخانه را که داریم و خورشید را که دا...
آتش رنگ . [ ت َ رَ ] (ص مرکب ) سخت سرخ : هست یکدانه لعل آتش رنگ بهتراز صدهزار خرمن سنگ . مکتبی .- آب آتش رنگ ؛ مجازاً، شراب : برحذر باش زآ...
آتش کار. [ ت َ ] (ص مرکب ) آنکه در شغل و پیشه ٔ خویش مباشرت با آتش دارد همچون گلخنی و مطبخی و آهنگر و مانند آن . || مجازاً، خشمگین و شتاب ...
آتش کاری . [ ت َ ] (حامص مرکب ) فعل و عمل آتش کار.
آتش کاو. [ت َ ] (اِ مرکب ) آلتی از آهن و جز آن که آتش را بدان آشورند. محراث . مسعار. سطام . اسطام . محراک . انبر.
آتش فام . [ ت َ ] (ص مرکب ) برنگ آتش .
آتش زنه . [ ت َ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) چیزی که با آن بسودن و اصطکاک آتش پدید آرند، خواه از دو چوب باشد که زبرین را زند و زیرین را زنده ...
آتش فشان . [ ت َ ف َ/ ف ِ ] (نف مرکب ) آن چیز یا آن کس که آتش افشاند.- طیاره ٔ آتش فشان ؛ کشتی که با آن نفت و آتش بدشمن می افکندند : مرک...