عباس
نویسه گردانی:
ʽBAS
عباس . [ ع َب ْ با ] (اِخ ) ابن ملک المجاهد علی بن مؤید داودبن المظفر یوسف الرسولی الغسانی الجفنی ملقب به الملک الافضل . از پادشاهان دولت رسولی یمن و از مورخان بزرگ است و لقب ضرغام الدین یافت . وی بعد از مرگ پدر خود به سال 764 هَ . ق . ولایت یافت و از علم و ادب و تاریخ بهره کافی داشت . او را تألیفاتی است ، از جمله : بغیة ذوی الهمم فی التعریف بانساب العرب و العجم ، نزهة العیون فی معرفة الطوایف و القرون ، العطایا السنیه فی المناقب الیمنیه ، نزهة الابصار فی اختصار کنز الاخبار. وی به سال 778 هَ . ق . در زبید درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).
واژه های همانند
۲۴۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۶ ثانیه
عشق آرمانی در سروده های عباس بن احنف
غزل آرمانی : درسده 3ق درمقابل غزل اباحی و غزل مذکر که شرح روابط گناه آلود و بازتاب تباهیها ومفاسد اخلاقی جامعه آ...
جمع و انجمن مردم . در کتاب فرهنگ نام های آریایی . نوشته پروفسور دکتر فاروق صفی زاده - و محمد ملکان سرشت
اباس . [ اُ ] (ع ص ) بدخوی . زن بدخوی .
ابآس . [ اِب ْ ] (ع مص ) بسختی رسیدن .