عبدا
نویسه گردانی:
ʽBDʼ
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن اغلب التمیمی . امیر افریقا و از اغالبه بود.امارت از آن او بود و خطبه به نام بنی عباس میخواندند. و به سال 196 هَ . ق . پس از پدر امارت یافت و در عهد وی در قیروان و حوالی آن ایام سکون و آرامش بود.وی به سال 201 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).
واژه های همانند
۳۰۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن نافعبن مکرم ، مکنی به ابوالعباس . مردی زاهد و از صلحا بود و از نشابور پیاده به مکه رفت مدت 70 سا...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ )ابن محمدبن ناقیا ، مکنی به ابوالقاسم و معروف به ابن ناقیا. رجوع به ابن ناقیا ابوالقاسم عبداﷲ شود.
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن وداع بن زیار. رجوع به ابن وداع عبداﷲ شود.
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن هبةاﷲ ملقب به شرف الدین و معروف به ابن ابی عصرون . رجوع به ابن ابی عصرون و الاعلام زرکلی شود.
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن یوسف بن نصرالازدی ، مکنی به ابوالولید و معروف به ابن فَرَضی . رجوع به ابن فرضی ابوالولید و نیز ...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن یوسف زوزنی . مردی ادیب و از شعراء ظرفاء بود. پادشاهان خراسان او را جهت ندیمی خویش و تربیت و تعلیم ...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمد اندلسی ، مکنی به ابومحمد. رجوع به ابن زهره ابومحمد عبداﷲ شود.
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمد بخاری ، مکنی به ابومحمد. رجوع به ابومحمد عبداﷲبن محمد بخاری شود.
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمد بدری دمشقی مصری وفائی ملقب به تقی الدین و معروف به عبداﷲ البدری . ادیب ، عارف به تاریخ و شعر بود....
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن بطلیوسی . رجوع به ابن السید شود.